Çocukken gitmiþim uzaklara… Yýllar geçmiþ gelememiþim buralara. Evimizi arýyorum, Bulamýyorum! Soruyorum her karþýma çýkana… Lakin bilen yok! Unutulmuþ! Bir ihtiyar çýktý karþýma Yaþamaktan yorulmuþ Ellerinden öptüm, Sordum ona da… Önce buðulu gözlerle baktý bana, Sonra da… Derinden bir iç çekti!.. Ve sessizce Ýþaret parmaðýný dikti… Birkaç badem aðacý gösterdi Dallarý kurumuþ… Bir de… Aralarýnda yýkýk bir ev gösterdi Ýþte, bizim ev buymuþ!
Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
şair07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.