SEN VARDIN

SEN VARDIN

Cebimde kuruþum olmadýðýnda
Sana bahaneler uydurdum telefonda
Oysa seni koklamak için can atar dururdum
Sana susardým selvi boylum susuzdum
Çölde kalan mecnun misali

Geceleri baþka þeyler düþünmeye çalýþýrdým
Senden baþka olsun da, ne olursa olsun
Fakat, bir türlü yapamazdým
Her düþündüðüm þeyin içinden sen çýkardýn
Bölerdin düþüncelerimi ikiye

Saðýma döner uyuyamaya çalýþýrdým, olmazdý
Sen olmalýydýn, yalnýzca sen yanýmda
Bir de bakmýþým, uyuya kalmýþým, bilmeden
Açýnca gözlerimi,
acýlar sarmýþ olurdu her yerimi

Güzel olan ne gördüysem, ederdim yeminimi
Bizim de olacak derdim, bizim de bir gün
Ne büyük acýlar yaþadým, gördüm
Fakat en büyüðü, en yücesi, sendin ve hasretin
Ýþte canýmýn içi hep gelmek isterdim yanýna
Ama olmadý, hayat bu, hiç acýmadý.

Sosyal Medyada Paylaşın: