[ iceri ]Cývýldaþan kuþlarla, doðanýn kucaðýnda,
Buluþulan bir yerdi, bu eski tahta köprü,
Ýnsan sesi olmayan, ormanýn bucaðýnda
Aþýklara siperdi, gizemli tahta köprü.
Can katýyor ruhlara derenin akýntýsý
Derman bulur burada yüreðin yýkýntýsý
Gönüllerde yok olur, insanýn takýntýsý
Cennetten bir köþeydi, gizemli tahta köprü.
Yüreklerin çarparak, gözlerin buluþtuðu,
Heyecandan titreyen, ellerin iliþtiði
Özleyince vuslatý, görmeye alýþtýðý,
Aþýklara sahneydi ,gizemli tahta köprü.
Oradaydým bu gün ben,artýk kimse kalmadý,
Kuþlar bile unutmuþ ,selamýmý almadý.
Tutsak etti anýlar,orda kaldým salmadý.
Unutulmaz bir yerdi,gizemli tahta köprü.
Ne ölümsüz aþk kaldý,ne de eski sevdalar
Güzellikler kayboldu,ne getirir ferdalar.
Ne yazýk ki açmýyor,mis kokulu verdalar.
Hatýralar yeriydi,gizemli tahta köprü.
Þimdi buluþma yeri,kulüpler ve kaffeler
Aileden habersiz,çekiliyor kafalar.
Bilmem neyi tartýyor terazide kefeler
Þimdi ören bir yerdi,gizemli tahta köprü.
Ülkü Ahýska15.Nisan.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.