Silinmedi içimdeki acý.. Gitttiðin günden beri hiç deðiþmedi. Sen aklýma geldiðin zaman Biraz içim acýyor, Biraz da caným yanýyor /o kadar...
Ne çare arýyorum, Ne de çözüm yokluðuna... Alýþtým artýk sensiz yaþamaya. Ya da, alýþmaya çalýþýyorum kim bilir? Belki de kendimi kandýrýyorum /o kadar...
Akþamlarý yine sahile inip, Denizi seyrediyorum Binbir türlü düþünceler içinde.. Ve anlatmasý çok zor hüzünler var içimde Hatýrlýyor musun ? Hani, kanadý yaralý bir martý vardý.. Ýyileþmiþ ! Þimdi, uçabiliyor ! Nedense verdiðim simit parçalarýný yemiyor artýk.. O küçük kayalara konup, bana bakýyor. Ayrýlýðýmýzý anlamýþ gibi... Yalnýzlýðýmý seyreder gibi Yaþadýðýmýz günler geliyor aklýma /o kadar..
Gün batýþýnýn Seyrine doyum olmuyor burada.. Bir de dalga seslerini Gözleri kapalý dinlemek... O zaman.. Nasýl da içimize huzur dolardý, Nasýl da mutlu olurduk, Kucaklamýþken birbirimizi... Keþke sen de burada olsaydýn ! Yine beraber seyretseydik bu güzellikleri ! Nasýl olsa gelmeyeceksin. Bu yüzden sevmiyorum keþke_leri.. Senden gelen bir-iki gülücüðün kalmýþ yüzümde. Onlarý da kenarda yüzen küçük balýklara emanet ettim. Bir gün gelirsen sana geri versinler diye.. Þu aralar hiç ihtiyacým yok. Gittiðin günden beri, Gülüyor muyum, aðlýyor muyum bilmiyorum /o kadar...
Yolcu vapurlarýnýn birisi gidiyor, birisi geliyor. Biliyorum. Hiç birinin içinde sen olmayacaksýn. Yolcularýn iniþini beklemeden Bana koþup gelerek, Boynuma atýlýp, sarýlacak kimse yok artýk.. Bundan sonra da hiç olmayacak... Uzaklarda.. Sana ulaþamayacaðým bir yerdesin. Hayýr hayýr, üzülmüyorum yanýmda yoksun diye.. Bir an o günlere dalýp giýmiþim /o kadar...
Akþam yemeðinde.. Masada bir baþýma, Yapayalnýz otururken, Bir gariplik çöküyor üstüme.. Bir tuhaf oluyorum. Sevdiðin yemekleri yerken.. Çoðu zaman boðazýma takýlýyor lokmalar. Çok zaman da iþtahým kaçýyor, Bir þey yemeden masadan kalkýyorum.. Bir sigara yakýyorum. Senden alýþtým.. Pencereyi açýyor, Öyle üflüyorum sigaramýn dumanýný dýþarýya... Ne garip ! Son zamanlar Sigaramýn dumanýnda seni görmeye baþladým.. Böyle bir þeyin olacaðýný söyleseler inanmazdým. Çýldýrmama az kaldý !!! Beraber yemek yediðimiz akþamlarý anýmsýyorum /o kadar...
Sen yoksun ya.. Geceler bitmek bilmiyor artýk.. Ne yastýk halimden anlýyor. Ne çarþaf, ne de yorgan.. Zifiri karanlýklarda Beynime çiviler çakýlýyor seni düþünürken. Yüz kere, bin kere, milyon kere... Sonra bir daha, bir daha... Zor uyuyorum,
Bundan sonra gözlerin yok !! Saçlarýn yok !! Bu gece de sen yoksun Sevdiðim geceler en büyük düþmaným oldu artýk !!!
Bilmiyorsun. Sen yanýmda olmayýnca.. Ben her gece ölüyorum. Her gece, Yokluðunda yok oluyorum.. Ve Benliðimden çýkýp, kayboluyorum/o kadar...
Necdet GÖKNÝL Sosyal Medyada Paylaşın:
ncdtgknl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.