Ne kaldı

çýkar at diyorlar onu kalbinden
ruhumu vermiþim, bana ne kaldý
dökülür aydýnlýk gece yüzümden
ya sabýr gözlerim tan`a ne kaldý

duvarda bir çatlak, kanlar sýzýyor
ben yorgun düstükçe, gölgem uzuyor
günlüðüm þaþýrmýþ tarih yazýyor
dokuz yýl dayandým on`a ne kaldý

nabzýmý ölçemez en alâ hekim
kim olur böyle bir yüreðe hakim
yapraðýn döktükçe emektar takvim
köklerim çekilir can`a ne kaldý

söyleyin olanlar bana revamý
bendeki eziklik neyin devamý
ne zaman bulacak ömrüm tamamý
öyle çok öldüm ki, son`a ne kaldý

Þahika Güray
Sosyal Medyada Paylaşın: