Gözbebeklerimden haresini çeken
Uzaklara bakarken, dalgýn
Korkular ören tuðla tuðla
Ufuk kýzýllýðýndayken gözlerime
Sen misin?
Sen misin,
Puslu ufuklarýma çöken
Buzul sýzýntýmýn müsebbibi salgýn
Köklerime yürüyen,
Elestte kutsanmýþ tuðla..?
Kendimden koruduðum
Kendime sakladýðým ödül,
Bir güldüðüm barýþýk
Bir öldüðüm dargýn
Umutsuzlugum, günyüzünden seken
Aydýnlýðýmý kuran pandül,
Sen misin O..?
Düþleri düþlerime hesapsýzca sargýn
Bozkýrlarýma alabildiðince çiðdemler eken
Yollarýmý açan, elinde kargýn
Yaralayan, diken
Kendimden kendimi çeken..
Ve gemileri yakan çýlgýn
Ben miyim o
Tövbekarken haham
Secdeye varmýþken rahip
Ya sabýr çeken,
Hiç yokken hatam...
Dudaklarýndaki saðanak
Hücrelerime iþleyen iksir
Ben miyim forsa yýlgýn
Islatmýþ, saçlarýna yaðan ak
Ve gemi azýya almýþ esir
Sen misin o,
Kölesine köle sahip?
O sen misin?
Sen,
O musun?
erol baþçý