Ahmak

Ölüm vardýr seni beni ayýrmaz,
Orda dayýn yoktur seni kayýrmaz,
Neden dünya malý gözün doyurmaz,
Aklýnca kendini aldatma ahmak.

Yüksek bakma insanlarý horlama,
Uyan artýk hep kendini körleme,
Ha !Gayret Ha!Gayret kendin zorlama,
Ne olurki þere þer katma ahmak.

En güzeli insanlýktýr elasý,
Dik dur olma yalakanýn kölesi,
Kaçamazsýn bulur ölüm belasý,
Mecburi ölümü zor tatma ahmak.

Özü doðruluktur mahþerde arþýn,
Ýnsanlara dostça kalmak barýþýn,
Ömür kaðnýsyla biter yarýþýn,
Ýyiye git, kötü yol tutma ahmak.

Akýllý ol, olma deli divane,
Coþup, taþýp çýkmayasýn zivane,
Sonra derler sana bunun zoru ne,
Düþün suyu baþtan bulatma ahmak.

Dünya malý ile olmaz yerinmek,
Nedir asýl insan, asýl görünmek,
Dürüstlüktür günahlardan arýnmak,
Yanar döner olup laf satma ahmak.

Veysel der ki;Yalancýya gýcýðým,
Farketmez ki olsa bile çocuðum,
Eðer dersen bende buyum gancýðým,
Nasihatým, iþi zor etme ahmak.
Sosyal Medyada Paylaşın: