Ne güzeldir kimilerine,ne çok mutluluk verir. Ama ya bize,bize neden acý verir ki sevgimiz, Neden üzer ki yarýnlarýmýzý... Ben sevgiyim! diyemiyorum artýk hayata... Çünkü sevgimide,sevgiye olan inancýmýda kaybettim. Artýk inanmak istemiyorum sevgilere, O yüzden sevilmek de istemiyorum... Ýnsan þu hayatýn güzelliðini göremeyince, Ne sevgiyi tadabiliyor,ne de aþký. Ne gülebiliyor hayata,ne de sevebiliyor. Düþünüyorum da sevgi hayatýmýzýn neresinde...? Sakladýðýmýz düþlerimizde mi? Yoksa kaybettiðimiz günlerimizde mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurten GÜÇLÜÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.