MELEĞİN SESİ İSTANBUL'DA

Yatmadan önce hala çocuk dileklerim semada,
Taki sabah güneþiyle yüzüm gýdýklandýðýnda,
Açýk olmayan pencereye rüzgar vurduðunda,
Anlarým;
o meleðin sesi doðruymuþ solumda..




Gözlerim zorla açýlýrken þu maviliðin koynuna,
Tanrý’mýn çizip,boyadýðý sýnýrsýz bir nokta tabloya,
Sabahýn kutsal huzurunu yakaladým avuçlarýmla,
Anlarým;
o meleðin sesi doðruymuþ solumda..



Bak kollarým açýk þu anda mavili pamuklara,
Gözlerim yukarýda hala bir þeylerin sorusunda,
Gemiler o anda bacasýndan, siyah çýðlýklarýnda,
Anlarým;
o meleðin sesi doðruymuþ solumda...



Mavi bir uçurtma,düþlerimi taþýr semalara,
Yorgun oysa gün ,zorladýðým ipini tuttuðunda ,
Süzülen semalara yýllarýn düþleriydi aslýnda,
Anlarým ;
hala o meleðin sesinin varlýðýna..















Sosyal Medyada Paylaşın: