GEL GÜL YAR..3

Nisan yaðmurunu almýþtý toprak,
Hayat buldu hayat verdi gel gül yar
Meyveler üstüne düþerdi yaprak
Yer yüzüne bahar serdi gel gül yar

Zaman geçiyordu gül açýyordu
Etrafýna koku misk saçýyordu
Gümüþ kanatlý kuþ üstte uçuyordu
Kolun kanadýn hep gerdi gel gül yar

Gül ile özdeþti gülce kokardý
Zamanýn arkýnda safça akardý
Bakýþý þimþekler gibi çakardý
Görende heybeti sardý gel gül yar

Gösterirlerdi hem parmak ile
Sevgi çeþmesiydi akardý dile
En güzel için hep çekerdi çile
En son kývamýna erdi gel gül yar

Ýç içe giderdi dolaþýk yollar
Kiri barýndýrýr ipekten þallar
Dikenleri vardý gülünü kollar
Birbirine aþýk yardý gel gül yar

Kirli idi hava solumadý hiç
Her yer çamur idi korudu bir güç
Ýþlemedi ömrü billah hiç bir suç
Günah defteri dürdü gel gül yar

Daðlarýn baþýna giderdi her an
Zinciri kýrýlýr kopardý zaman
Ýç derinliðinde çýkmazdý bir an
Önünde uzun yol vardý gel gül yar

Dünyayla uðraþtý hiç bulaþmadý
Yer yüzünde her kim var ulaþmadý
Ummandý bardaða sýðdý taþmadý
Deryayý damlada gördü gel gül yar

Bekliyordu oda belli zamaný
Ýþaret gelirdi yoktu gümaný
Anlayanlarýn hep vardý imaný
Deliller tamamdýr derdi gel gül yar

ABDULKADÝR YILDIZ

Sosyal Medyada Paylaşın: