Çay içimi vaktimiz kaldı
Bir nehir misali gözlerin
Akýp giderken yüreðime...
Yapraklar dökülmüþ,
Sararan otlar bir þeyler söylüyorlar...
-Bir çay içimi vaktiniz kaldý...
Keþke ellerin ellerimde kördüðüm olsa
Ýçimden geçenleri bir bilebilsen.
Anlatabilsem sevdamýn yüceliðini
Ve umut agaçlarým yapraklarýný dökmüþ
Belirtileri kol geziyor ayrýlýðýn...
Bir trenin sesi daðlýyor yürekleri
Ali Çetinkaya garýnda;
-Bir çay içimi vaktiniz kaldý.
Leyla leyla!!!
Aþkýmýn hikayesini anlatamadým
Þiirlerimi okuyamadým doyasýya sana...
Ve melek yüzüne bakamadým doya doya
Zaman bir ceylan kadar hýzlý ve narin
Ölüm bir aslan gibi güçlü ve acýmasýz...
Ve aynaya bakan suratým,ve o aðaran saçlarým diyorlar
-Bir çay içimi vaktiniz kaldý...
O çay içimi vakitte
Doya doya kucaklasam seni
Þubat soðugu bedenimle sarsam...
O papatya kokulu saçlarýný koklasam
Onca geçmiþin ne önemi olur ki...
Ama...
Hayat trenini kaçmýþ ölüm trenine bilet almýþým
Daðýtmýþým ortalýðý, kendimi salmýþým
Leyla leyla!!!!
Tren kalmak üzere nerdesin...
Bir çay içimi vaktim kaldý
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.