Neyleyim

Düþman deðil dosttur belimi büken,
Cennet mekanýma dikenler diken,
Yalan yanlýþ intizarlý laf sokan,
Tatlý deðil acý dili neyleyim.

Ýnsanlýktýr insanlýðýn yaþamý,
Gayret göster deme hakkýn iþimi,
Dar günümde dardan almaz baþýmý,
Ýyi günün dostu kulu neyleyim.

Fýrsat bekler dostlar, dar günüm hedef,
Nisbet bayram eder, kaldýrýr kadeh,
Kendisi ak, sana atarsa günah,
Ýçten hased, hesat kulu neyleyim.

Yaþ ile seçersin büyük, küçüðü,
Kendin büyük görer budur açýðý,
Hep yüksekten uçan aklý kaçýðý,
Engine düþmeyen yolu neyleyim.

Kendini akýllý gören ukala,
Dünya kalmýþ üç beþ tane çakala,
Ýtimatým kalpe deðil, sakala,
Marifet insanda kýlý neyleyim.

Has bahçemde açan güllerim kokmaz,
Kurudu ser çeþmem çaðlayýp akmaz,
Kýrýksa kanadýn kimseler bakmaz,
Sonradan savrulan yeli neyleyim.

Marifet saz deðil teldedir telde,
Anlarsýn dünyayý hele bir gelde,
Veysel der; Çaresiz kalýrsýn çölde,
Susuz çöle giden yolu neyleyim.
Sosyal Medyada Paylaşın: