Yokluðun unutturur mu ki seni? Varlýðýnla dünyalarý bulmuþken. Gerçi varlýðýnda da yokluðu yaþadým hep. Sadece bildiðim; Sen oradaydýn,vardýn,nefes alýyordun. Sadece hissettiðim yokluðunun varlýðýnda bile, Gün gün ben çoðalýrken, Þimdi tamamen yokluðuna nasýl dayansýn bu yürek? Hep aklýmdasýn,hiç çýkmýyorsun, Ve seni her hatýrladýðýmda; Ben eksiliyorum,sen çoðalýyorsun...
10.04.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
serpilce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.