Tamam; Baþtan anlatalým: Bir ayaðý ölüme Bir ayaðý imkânsýza uzanan bir Aþk bizimkisi.
Randevulaþtýðým o þehirde Saat kulesinin altýnda Ben hep kendimi sana verdim!
Ah! Göremezler. Bilemezler ki Senin neden sevdiðimi Asla Asla bilemezler!
Hep sustum, hep sakladým seni Ýçimde. Anlatamadým kendime bile Þiirlerine aðladým her gece Anlatamadým kendime bile.
Kýrmýzý rujumu hep sana sürdüm. Gülüþlerimi sana sakladým. Saçlarýmdaki yaðmurlarý sana biriktirdim. -ki hep ýslanma dersin- Hep de istedim Hep düþün istedim Hep aklýnda olayým istedim. O kadýnýn yerini almayý istedim.
Seneler devrilir, mevsimler geçer Baharlar yiter gider. Beklerim hep Gel diye beklerim Hep bana gelesin diye beklerim.
Gözünde hep saftým, temizdim. Sebebidir yaðmurda ýslanmamýn Öyle bil istedim!