ÖZGÜRLÜK
Suskunum,
Bakma sessizliðime...
Zira içimde devrimler yaratýyorum.
Varlýðýn her zerresinin çýðlýklarýný duyuyorum.
Beynim her zamankinden çok daha fazla zonklamakta.
Duyuyorum, dinliyorum...
Ama, cevap veremiyorum...
Yüreðimdeki dil,
Dudaklarýmdan daha iyi konuþuyor.
Neden dir bilmem?
Çoðu zamanlar çocuklar kadar özgür olamamaktayým.
Çocuklar gibi özgür?...
Aklýma gelen ilk cümleyi,
Düþünmeden söylemek isterdim.
Belki de konuþamamamýn sebebi,
’Benlik’ denizinde boðulmayýþýmdýr.
Þýmarmayýþým, umursamaz olamayýþýmdýr.
Belkide...
Bazý vakitler þehrin
Beni yuttuðunu hissediyorum.
Onun, o sarp yokuþunu týrmanýyorum...
Eðer kendimi kurtarabilirsem,
Ruhumu rüzgarla, yeþil vadiler de,
Derelerde gezdirip ummanlara ulaþacaðým.
Ben dünyaya karanlýk bakanlardan deðil,
Zulümle kaplý dünyayý,
Aydýnlýk görmeye çalýþanlardaným.
Özgür, adil ve hoþ görülü bir dünya
Arzulayanlardaným, özleyenlerdenim...
Bulutlardan dökülen her yaðmur tanesinin,
Topraðý bereketlendirmesi...
Filizlerin boy vermesi,
Aðaçlarýn yeþermesi gibi bir dünya..
Belki, iþte...?
Belki o zaman
Tüm içtenliðim ve olabildiðince
Özgürlük!
Ýþte özgürlük! diye haykýracaðým.
Þehre, caddelere, sokaklara
kadar sýzan özgürlük...
Ve..
Kavuþmak özgürlüðün gölgesinde...
Hocam! ’özgürlük? ? ’
Cevap verdi hocam;
’Sabýr, sabýr...Sözün gücü için savaþ’
Hocam! söz özgür olamýyor,
Duymuyorlar, dinlemiyorlar...
Beyinleri, akletme yetenekleri
Her frekansa açýk deðil.
Söz gücünü yitirmiyor belki ama...
Hocam biz artýk tahammül edemiyoruz.
Karanlýk, baðnaz ve sýð beyinlere
Artýk dayanamýyoruz.
Hocam, dua et.
’Rabbimiz sözü yüceltmeyi ve
bizede güç, azim, sebat etmeyi
nasip etsin! ’
Beni anladýðýný söyleyenlerin,
Aslýnda hiç anlayamadýklarýný anladýðýmda,
Beni hiç kimsenin anlayamayacaðýný anladým.
Bilemiyorum?
Belki yanýlýyorum.
Keþke yanýlýyor olabilsem.
Bana benden daha yakýn,
Belki beni tek anlayan O.
O ve sen.
Evet sen.
Umarým bu kez yanýlmýyorum.
Yeni dünya kuruldu yüreðime.
Ruhuma, hayatýn görünen
acýlarýna raðmen,
Yýkýlmaz inþa’yý kurdun.
Teþekkür ederim.
Yýkýlmaz olsun lütfen!
Zira çok kere yýkýlan þehirlere,
Ülkelere tanýk oldum.
Artýk dünyayý, sevgi ile,
Sözün gücü,
Özgürlük,
Adalet üzerine kurmalýyýz.
Devrilmeyen sözler,
Yýkýlmayan özgür ruhlar istiyorum.
Yýkýlmaz olsun üstadým.
Hamiyet Yoncalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUHABBET-İ HAYR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.