sisli dað baþý yaylarý çiçek dolu.. kayalar ýslýk çalýyor karanlýðý deliyor maðrada güneþ güneþ kýp kýzýl gecenin ayazý düþüyor yüreðe ýlýk bir rüzgar esiyor bulutlar yaðmur çisesini üstüme teblið ediyor. kýp kýzýl güneþli bir havada fesat kem gözler hýrsýzlar bakýyor. aðýzlarýnýn tavaný açýk göðe deðiyor salya akýtýyorlar nefret yayýyorlar. unutmuþ insanlýk sarýlmayý dostca konuþmayý . dilleri yýlan olmuþ . zehir salýyor olaysýz bir gün yok kan revana altýþ.çok bozuyor beni bu dünyada yaþamak. yaþamak pislik içinde zor zor geliyor yutkunuyorum her gün üzümekten eriyorum býktým yalanla avutulmaktan kardeþce sarýlamamaktan nere gitsem . ne etsem. görmesen bu rezilliði tiksinti içinde midem . kusamýyorum. her gün iyi olur umudu içimizde. oysa bu gün var yarýný bilmiyoruz ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.