BİLEMEZSİN

Gecenin gün aðarmamýþ karanlýðýnda,
Gri beyaz bir bulutun ardýna gizlenen
Yaðmurlu gözyaþlarým.
Islanan yanaklarýma öpücükler kondursan
Ruhumun nasýl bir deprem yaþadýðýný bilemezsin.

Bugün son üzülmüþlüðün ardýndan
sensiz olmayý öðreneceðim.
Acýtsada yüreðimi
Gönülden akýp giden sevgin
Sessizliðimle elele verip
Ýçimde ziyan olan umudu bilemezsin.

Hiç yüreðinin sesini dinliyormusun
Sevdayý yaþamak suç mu?
Taþýdýðým bu sevda duygusu
Yanaðýma süzülmeden kurudu
sensizliðe yenik düþmeden
varlýðýna ihtiyacým olduðunu bilemezsin.

Gece soðuk ayaz
içime kýþ zemheri yaðýyor,
bu ömrün son nefesinde
Sensiz kendimi geceye býraktým,
Çýplak bedenime sarýlýp yattýðýmda
Usulca düþ/süz yataðýma yaldýz sür
Okþa kapa gözlerimi
Ay rengi rüyalara boya
Gece koynunda sakla beni
Kollarýnda teselli deðil
Huzur bulmasýný isterdim...

Kaç kýrýk kalp gönül koyuna sýðdý
Sen olmayan yýllarýma karlar yaðdý
Kalbimdeki sevdanýn esin/tisi
bana avuntu BÝLEMEZSÝN...

ESÝN ÇEVÝKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: