Ayrýlýk gelip çattý, hüsraný gözyaþýmda Çoktan maðlup olmuþum devranla savaþýmda Yenilgi enteresan, ben tattým uðraþýmda Dinlemezsin sözümü, kader neyledim sana
Yoluma birer birer ölüm tuzaðý kurdun Sevgiliyle arama hep engel koyup durdun Nefretin hançerini sanki sýrtýmdan vurdun Dindir artýk sýzýmý, kader neyledim sana
Gülmeyi maske ettin mâzide gülen yüze Bir gün naçiz bedenim çýkar mý acep düze Geceyle cebelleþtim, hasret kaldým gündüze Kýrýþtýrdýn yüzümü, kader neyledim sana
Ruhumu cenderede acýmasýzca sýktýn Daha þarap içmeden inan sarhoþ býraktýn Merhametten mahrumsun, aþk ateþinde yaktýn Karýþtýrdýn közümü, kader neyledim sana
Everest’ten de yüce çekilen yeðin çile Ne ev koydun ne de yurt, sürdürdün yaban ele Adaletsizlik hâkim, daim yaparsýn hile Korkutursun gözümü, kader neyledim sana
Yýllar yýlý bekledim, son bulmadý eziyet Kafam karmakarýþýk, nedir sendeki niyet Belki sana verildi çetrefil mes’uliyet Kestin gür avazýmý, kader neyledim sana
Yüzleþmeksizin sürdün alnýma bu karayý Anladým bin bir zevkle deþiyorsun yarayý Aðustos ortasýnda üþütürsün Havva’yý Kýþ bellettin yazýmý, kader neyledim sana
Havvanur YAVUZ YAÞ: ON DÖRT Sosyal Medyada Paylaşın:
DERBEDER HAVVA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.