Kum saatim zamana dolmuyor bir türlü
kayýp dünyanýn manch deniziyim
(ruhumu kirletti insan /…atýklarýyla)
öte yanda
sende yaþanmadýk iklimler saklý
bende
kaþifliðim
sarp limit yetmezindeyim
her seferinde
eksik kaldýðým sýcak nefesinde
bu yolculukta bilinmeyene ilerlemekteyim
/daðýlan bir sis bulutu aðaran yeþermiþ göðünde/
okuyabiliyorum sevincin gülüþlerini
sil
gözyaþlarýný
b/akýþlarýn çehreden süzülen safir taþý
kum saatim zamana dolmuyor bir türlü
baðnaz bir acýyým yaþam semalarýnda
sokrates palamut avýnda
boyunlarý kiremit sarýsý kýrlangýçlarýn kilden odalarýnda
ninnisini söylüyor kara bahtlý zaman
aþikâr kalmadýðý çocuklarýna
marksýn elleri tütün kokuyor hayalleri divit
aniden neler olmuyor ki …………
zaman su gibi aktý… akýyor…belki de akacak
bahardan kalma bir yaðmur kokusu
bir taarruz gecesi asteriks geçidinde
geçici hüznün kesit rüzgarýndayým
nereye akmýyor ki bu aklým….
kum saatim zamana dolmuyor bir türlü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.