Bu son siirim sana

Karanlýklara atýþýn yokluðunla boðusun
Gidiþin beni terkediþin hala aklýmda
Sensiz seninle olan heryerde
Ben aþka hasret giderim
Biliyormusun hala kurumadý
Gözlerimdeki tuz gölü
Bu kadar yaðsaydý gökyüzü
Kurak çöllleri yeþertirdi
Ama yine de bilemem
Bu acý tada dayanabilirmiydi toprak
çat diye çatlarmýydý orta yerinden
Ama sen ah sen
Dönmedin hala gittiðin yerden

Hatýrlarým beraber geçen o güzel günleri
þaçlarýna taktýðým kýr çiçeklerini
O sahili o parklarý nasýl unuturum
Seni nasýl unuturum
Ardýndan yüzlerce þiir yazdým sana
okuyanlar þaþýrdý bende ki aþka
Kimi dedi bu çocuk çok baþka
ah sana yazýlan benim þiirlerim
her mýsrasýna aþkýmý iþledigim þiirlerim
buram buram hasret buram buram sen kokan þiirlerim
Bir satýrýna bile deðmeyecegin
Benim þiirlerim
Sende okumuþsundur elbet
bir yerlerde sesim çalýnmýþdýr kulaðýna
acaba bu þiirler bana yazýldý dedin mi hiç
kendini benim gözümle görebildin mi hiç
dinle bak

.................
xxxxxxxxxxxxxxxxx
.................


duydun artýk deðilmi
iþittin sana ettigim feryadý
tek bir kere açýldý kalbimin kapýlarý
kapanmadý kapanmýyor kapanamýyor
Bu nasýl bir aþkmýþ ki bendeki
bitmedi bitmiyor bitemiyor
adanmýþ en güzel ayrýlýk þiirlerinin yazarý oldum
hüzün koydum göbek adýmý
o kadar büyüktüki çektiðim çile
sensiz sanki kabir azabýydý her an her saniye
þeytan azapta gerek derler
Bense seni seven ask dolu bir yürektim
Bana layýk gördüðün bu ayrýlýk
azaptarý doðurdu
Kýrýlan bir kalbin en karanlýk hücresinden.


azaptar

Sosyal Medyada Paylaşın: