CAN ÖZÜM.7
CAN ÖZÜM.7.
Rüyamda seni gördüm can özüm
Çocukça hevesle aðladýðým
Hayal kafesinden uçtu ümit kuþum
Uçtu çok uzaklara can özüm
Engin maviliklere kurþuni daðlara
Yeþil ormanlara özlemiyle dolu
Yeþilin ve mavinin
Sürüklendim deli gibi
Ardýndan bu kaçýp gelmeyenin
Bitmeyecek sandýðým bir koþuþtu bu
Seneler sonra bir gün orman da
Dere kenarýnda durdum,
Sudaki aksime bakýp
Kýrýþmýþ alnýma senelerin tozu ile
Beyazlaþan saçlarýma;
Ýçimden söylenecek
Bir teselli aradým can özüm
Eðilmiþken o gün,
Suda görünce kendi aksimi inadým
Ýnsan hayatýnýn bahar günlerini
Tutulmaz, eriþilmez ümit kuþunun ardýnda
Tüketirmiþ içinde o bitmeyen özlemi
Yeþilin ve engin maviliðin...
Daðlarýnda gizleyen bahçeyi aradým
Çok aradým can özüm
Akþamdý yer yer uluyan kurtlarýn sesi;
Bilinmez âlemlere baþlayacak seferi
Sanki müjdeliyordu
Mavi ve yeþili öldürmüþ katýl siyah
Elinde hançeri, gülüyor ve geliyordu,
Ümitlerin gömüldüðü tümsekler altýnda
Bilinmeyen bir ülkeye
Açýlan küçük kapýlar çokmuþ.
Güneþ batarken dün akþam
Servili bir yolda onlara rasladým
Can özüm
Ümitlerin gömüldüðü tümsekler
Evet orda
Gömülenler vücutsa da,
Zamanla toprak ana alýp onlarý sinesine
Yine toprak eder,
Vücut o geldiði yere yine geri gider.
Ve küçük mezarda;
O vücut kayýðýnda
Sebat etmiþ ruhun can özüm
Bu dünyada; bazen hoþ bezende kötü geçen
Yolculuðunda insanca duygularý,
Geniþ hayalleri kinleri, sevgileri
Gerçekleþmeyen ümitleri;
Mezar taþýnda yazýlý
Ýsmin gölgesinde
Unutulur gider can özüm..
Osman baylar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.