OLSAYDIN SEN

elini uzatýp elimi tutsaydýn ,ikimiz yürüseydik geceye,
yýldýz dolsaydý kuçaðýmýza ,ay ýþýðý vursaydý yüzümüze,
nehrin kenarýnda ýlýk meltem esseydi. saçlarýna deðseydi,
kuþ sesi duysaydýk çiçekler toplasaydým eline verseydim.
omzuna elimi atsaydým yanaðýný okþasaydým,
olurdum en mutlu insan ,gülerdi yüzüm gözlerim ýþýldardý,
unuturdum o an gurbeti kavuþsaydým eðer
yakardým sobayý tüterdi evimin bacasý,
olsaydýn sen
ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın: