MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Dünya İki Kapı
ahmet idrisoğlu
Dünya İki Kapı
Ben biraz aptalým, biraz divane,
Unutmayan, her dem anan ben oldum,
Dünya iki kapý bir viran hane,
Bu çöplük üstüne konan ben oldum.
Var mý kalan, devr-i lale son sandým,
Ben o demden kalan en son insandým.
Elinde tuttuðun hurma asandým,
Ocaðýnda tütüp yanan ben oldum.
Hangi dala attým ise elimi,
Diken battý alamadým gülümü,
Tutamadým ne hikmetse dilimi,
Dinlenmedim, hep inanan ben oldum.
Otur dedim, gel sohbetime katýl,
Fayda etmez ne nasihat, ne nodul,
Hem ukala, hem cahildir, hem fodul,
Ben aldandým, yine kanan ben oldum.
Bak arkadaþ biraz kendini taný,
Böyleleri cahil eder insaný,
Kaç paradýr adam olsa her yaný,
Yine onu adam sanan ben oldum.
Doðru dersen inanmýyor ukala,
Tek güvenci ya yalana, ya fala,
Selam verme, alma baþýna bela,
Bir selam uðruna yanan ben oldum.
10.Nisan.2011 23.35
Ahmet ÝDRÝSOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Ben, keyfim ve kâhyası
Gasdamonu Desdanı (Yerel Şiveli)
Kastamonu’m
Yangılı Bakışlarda Gözler, Süzgün
Eyvah!
Sevda Seks Değil Be Adam
Kahve Köpüğü
Ebruli Gözler
Güz Gülleri Gibi Açtın Gönlümde
Ruhum Efendim