YOLDURM A GÖNÜL
“Aðýr taþý ne yel alýr ne de sel”
Rüzgârlar savursa aldýrma gönül.
Mevlana ister “Ne olursan ol gel”
Gelmeyen devirse saldýrma gönül.
Varsýn olsun eren tane dökülür
Bir gün onlarýnda kökü sökülür
Bileðini büken bilek bükülür
Saydýðýn döverse güldürme gönül.
Daracýk elekten zorla elerler
Kalbini ortadan kýrýp delerler
Doðru sözde riya bulup yelerler
Ateþler kavursa böldürme gönül.
Aðustos sýcaðý meyveyi erdirir
Çekemez düþmana satar yerdirir
Çeke çeke çýkmaz yola vardýrýr
Asýlsýz severse yoldurma gönül.
Çileler baþýnda tek saç koymadý
Dost sandýðýn düþman halen doymadý
Dursunî ahmaðý sarhoþ aymadý
Kulaðýn duyarsa bildirme gönül.
Dursun Yeþil – 19.12.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.