Gülüm

Kur’an-da Ýncil’de hep ayný ayet,
Sevgi tanrý emri, bu açýk gayet,
Ýnan ki; sen benim olsaydýn þayet,
Kapýnda kul köle,olurdum gülüm.

Ne türkü içinde,ne tatlý sözde,
Sana olan sevdam,yürekte özde,
Bir ümit görseydim,o elâ gözde,
Uðrunda gönüllü,ölürdüm gülüm.

Bu gönül sevdalý,bu gönül hasta,
Bu gönül efkârlý,bu yasta yasta,
Mey diye sunsaydý,zehiri tasta,
Ben senin elinden,içerdim gülüm.

Býrak þu göz yaþým,akarsa aksýn,
Dost düþman halime,acýyýp baksýn,
Bu ateþ tek beni,kavursun yaksýn,
Senin yüzün gülsün,o yeter Gülüm.

Hiç kimse karýþmaz,akla karama,
Tuz getir istersen,bas þu yarama,
Zor gelirse býrak,boþ ver arama,
Senin yüzün gülsün,o yeter gülüm.

Remzi der ki; gülüm! Sivas’týr ilim,
Atmýyor bu kalbim, tükendi pilim,
Kör olsun gözlerim,tutulsun dilim,
Senin yüzün gülsün,o yeter gülüm.

Sosyal Medyada Paylaşın: