Yorgun düþtü yüreðim Ben gururumu hiç bu kadar ezmemiþtim...
Titrek bir mum ýþýðýnýn gölgesinde, Ve boðazýmda oturup gitmeyen umutlarýmýn hevesinde Öksüz kalacak bir þiire baþlýyorum þimdi yine...
Parmak izlerin baþka ellerde gizli Ve anladým ki izlerin yine o ellere hevesli... Zincirlere vurmak isterdim gitme diye seni, Ama bilirim zorla kurulmaz yürek meclisi... Tüm oylarýmý sana adamýþ olsam da, Bil ki egemenliðin için yýkarým bu Cumhuriyeti!
Cevapsýz sorularým çelme taktý gülüþlerime Sorma neden gülmüyorsun diye... Sana olan tüm duygularýmý dolduracaðým heybeme, Bulursam gözlerinin olmadýðý bir memleket, Topraklarýna gömeceðim,annelerini bilmesinler diye...
Þafak beklerken gece kýyafetli günlerde, Kýymetli þafaklar görmüþtüm gözlerinde Gýybet etme sakýn sevgili, Gurbete katlanamadým, Katlanýp katlanýp,ceplerine sýðamadým...
Gidiyorum þimdi yalnýzlýðýn en mahrem yerlerine Diyemiyorum beni bekleme diye, Duraklarýn istikametime ait olmasa da, Dudaklarýný sakla yine de istikbalime Ve selam söyle gözündeki öz bebeklerime...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.