.sokak köselerinde filizlendi ilk sevda kaçamagimiz daha henüz de isminin öpüsme oldugunu bilmedigimiz dudak temaslarina sahidiz tüpü heran bitti bitecek dedigimiz eski kasa televizyon karsisindaki yesilçam flimlerinde
geri kalan diger zamanlarin büyûk bölümünü de beton üzerinde yedi kisilik futbol çatismalarimiz dolduruyordu üç kisi fenerliyse bir kisi besiktasli diye kaleye gecmek zorunda kaliyordu
henüz asmalimesciti ve taksimi isitmemisti kulaklarimiz bildigimiz en uzak mesafe mahallemizin bir üst sokagiydi
logo oyuncaklariyla kurdugumuz kendimize ait evlerimiz arabalarimiz vardi kendi isimizin patronuyduk bir bakimada
halk ekmegi kuyruklari olurdu mahalle bakkalinin en insafsizi lazin önünde elimizde posetler saatlerce beklerdik gelisi ekmek kamyonunun
heves ettigimiz ve sonradan alisamadigimiz sigara muhabbetlerine dalardik bazen izmariti cok olan bir nefes daha fazla cekse sansli s ayardi o gün kendini Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.