Sancýsýz, nur topu gibi bir güneþle doðdu yeni gün, Yüzünde ýlýk bir tebessümü vardý yerin ve göðün, Dakikalar ve saatler büyürken yaþlýlýða sürgün, Bugüne üzülen bir tek insanoðlu mu ey hüzün.
Rüzgarýn adýný hep meltem mi sanýr o gül yüzün, Bora, tayfun, kasýrgalar da görecek elbet gözün, Dert dert dökülürken yapraklar dalýndan güzün, Açacak her bahar erik aðaçlarý, mutluluðu düþün.
Aysel AKSÜMER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aysel AKSÜMER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.