Maziye döndüm çaðýrdýðý köþeden; bir loþ ýþýk bir damla gözyaþý bir de derin sessizlik. Ayrýlmadý aklým hiç resmin bu karesinden. Tan yeri aðarmamýþtý, sis basmýþtý doða ananýn sinesini ellerim ellerinde üþüyen kalbim þaþkýn gidiyorum dedin aniden. Gitme diyemedim gücüm yetmezdi kaderi deðiþtirmeye. Nereye diyemedim gurbeti ben seçmedim. Bir loþ ýþýk hep mazideki ana çaðýrýr beni habersiz bir damla gözyaþý arkadaþlýk eder hüznüme bir derin sessizliðe gömülür ruhum. Yarýn bir sonraki gün bir gün daha bir daha hep tekrarlanacak böyle... Çünkü ben seni kalbimden asla atmadým.............alev yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.