Ne vakit adýný andým ise Kanayan cümlelerim dökülür dilimden Acýyla sizlanýrken kýrýlan yanlarým Hasretin yýðýlýr gözlerime Suskun bakýþlarým arar izlerini
Sen giderken ardýna bile bakmadan Sustu haykýran yüreðimin yanlarý Çabalarým çaresiz çýrpýnan yanlarým kadar O günden sonra sustum sana susmadýðým kadar Ve bu gece yýldýzlar seni sunuyor gözlerime
Geçip giden zaman içinde Azda olsa içimde bir umut vardý Gecenin bir vakti gelirsin diye
Gelmedin sen unuturken ikimizi Dün gece yoktun bu gecede yoksun Yarýnýmda bile olmayacaksýn O bilindik acý acýtmýyor artýk canýmý Yokluðun son nefesini soluyor bu gece
Vaktiyle söylenen sözler esip geçti Þimdi unutulan uzak bir fýsýltýdan ibaretsin Yarým kalan cümleleri topladým Bir tek kelime bile bir sen etmedi
Sakin kýzma bana üzerine basip geçerken Sen ki benim deðerlerimi çigneyipte geçtin
Ey dünyasý hoþ geçen hatýrladýn mý! Bu gece ayrýlýðýn yýl dönümü Dinle bak eski bir þarký uðurluyor seni
Hangi gece var ki üzerine gün doðmaz Hangi biten sevdanin yeri dolmaz...
Hasret
Sosyal Medyada Paylaşın:
hasret Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.