sevdalýyým senin yoluna
ne suladýðým gülleri acýtan dikenler
ne ölü þiirler emziren hüzünler umrumda
sana kavuþmak
kokuna ulaþmak
devrim kadar saðlamdýr içimde
bilesin
sevdalýyým senin yoluna
dönecek baþka önüm
gidecek baþka yönüm yok
uygun ve normal adýmlarýmda adresin çok
Ýstanbul’u
senden habersiz yurt edinemem kendime
bir anlýk heves uðruna
martý kanatlarýna bürünemem
denizin maviliðinde
sevdalýyým senin yoluna
bu yol bitmeyecek
takatim
sabrým
ve kalbim canlý kaldýkça