SENİ SEVİYORUM DEMİŞ DİLİM, GİTME DİYEMEDİ...

Sonra yaðmur yaðdý
Sen gidince
Hemen ardýndan
Gözlerinden aldýðým bir gökyüzü taþýyordum gözlerimde
Ve çok bulutluydu
Hemen ardýndan bir saðanak baþladý.
Ellerimde ki depremi anýmsýyorum
Titreyen parmaklarýmýn arasýndaki sigaranýn düþüþünü,
Kanayan bir yaným vardý
Ýçimden çýkýp gidiyordu sanki
Ve ben o otobüsün
Arkasýndan bile bakamamýþtým,
Oysa onca slogan atmýþ
Onca küfretmiþ
Seni seviyorum demiþ
Þiir söylemiþ dilim
Gitme
Diyemedi,
Kime sorsan
Yürüdüðümüz yoldaki ayak izine
Uzandýðýmýz yataktaki tere
Yemek sonrasý kahve fincanýna
Dans ettiðimiz yaðmura
Arkadaþlara
Öðrencilerime
Kavgalarýma
Ýlk öpüþtüðümüz dakikaya
Kime sorsan cesurdum ben
Ve gitme diyemedim,
Þimdi sessizlikte ve yalnýzým
Ve alabildiðine korkaðým þimdi
Ki o kadar bahsetmek isterken aþktan ve senden
Seni seviyorum demek isterken
Elimde hiç okunmayacak bir þiir
Ve dilimde o þiire binlerce küfür
Kendimi karanlýða gömüyorum.

Bu bulutu
Gözlerime ben getirmedim
Sebebi ben deðilim ellerimdeki depremin
Bir þey oldu
Bir fýrtýna
Bir yangýn
Beni içine çeken bir karanlýk
Bir þey oldu
Ben bakamazken
Ýçimi kanatýp giden o otobüsün arkasýndan
Ýçimde o otobüsle giden bir þey oldu
Beni ben yapan bir þey

Sosyal Medyada Paylaşın: