KAR TANELERİ

Sonbaharda yapraðýný döken aðaçlar,
Öylesine bahçede yapayalnýzdýlar.
Ne kuþ uðruyordu artýk, ne de kelebek,
Sessizlik sarmýþtý dört bir yaný.

Bir kýþ sabahý açtým gözlerimi,
Süzülüp iniyordu gökten kar taneleri.
Beyaza bürümüþtü her yaný,
Pamuk gibi yumuþacýk kar taneleri.

Kuþ tüyü hafifliðinde süzülüyor,
Sanki bir kelebek konuyor dallara.
Saf bir temizlik sarmýþtý her yaný,
Birer gelin aðaçlar, duvak olmuþ dallarý...

AHMET DERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: