Bulunmaz
Bu dünya baþýný almýþ yürümüþ,
Herkesin gözünü para bürümüþ,
Ýnsan olmak bu kadarmý zor imiþ,
Ehli kamil doðru insan bulunmaz.
Baþkasýný deðil kendini akla,
Anlasa dünyada kendisi kukla,
Tanrým bizi yalancý þerinden sakla,
Ehli kamil dürüst insan bulunmaz.
Dünya bazen acý bazende tatlý,
Koþma yalanlara dört ayak atlý,
Ýnsanlar acayip bin bir suratlý,
Ehli kamil doðru insan bulunmaz.
Ben herkesi kendim gibi sanarým,
Bilmeyerek bin bir dala konarým,
Aldanýrsan iþte buna yanarým,
Benim aradðým insan bulunmaz.
Anla her insandan olmaz can dostu,
Takarsan dallara yakarsýn postu,
En yakýn dostundan alýrsýn resti,
Sana yakýn yâren emsal bulunmaz.
Size gelip yeyip içek misali,
Bize gelip konup göçek usuli,
Ters düþme çýkarýna olur küsülü,
Ýnsanlýða uyar uysal bulunmaz.
Veysel der;Dostluðun sýrrýna vardým,
Yanar döner insanlarý çok yerde gördüm,
Ben önce deðeri insana verdim,
Kýymetini bilse emsal bulunmaz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.