SÖZÜMÜZ YOK ÖZÜMÜZE

Yaþantýmýz bir bilmece,
Dökülürüz lime, lime,
Geçinmek oldu mucize,
Güleriz biz dahi bize.

Zamlara isyan ederiz,
Sandýk baþýna gideriz,
Özal’dan vazgeçemeyiz,
Davul zurna azdýr bize.

Köprü, baraj, Davos ruhu,
Avrupa ya köprü kurdu,
Amerika ana yurdu,
Sivrisinek saz’dýr bize.

Ýcraatlar Özal dan dý,
Papatyalar nikâh kýydý,
Þampanyalar patlatýldý,
Bir tadýmlýk yok mu bize.

Sam’dan iki uçak aldý,
Japonya’ya bile vardý,
Gitmedik ülke kalmadý,
Bir akþamda buyur bize.

Bakýn yeni icat çýkmýþ,
Hayal miymiþ, kaçak mýymýþ?
Bir de bankaya tokat’mýþ,
Sözüm ona haram bize.

Çocuk kalem, defter ister,
Bakkal, kasap yolda bekler,
Fabrikalar bile tekler,
Aðla oy ver derken bize.

Kemer sýktýk bir simide,
Yama vurduk dona bile,
Ne geçti ki elimize,
Ne olacak daha bize.

Sözümüz yok özümüze,
Bak halimiz göz önünde,
Yufka yürek neyimize,
Sadede gelelim bizde.

Bekir Yavuz
31.Ocak.1989.Salý
Metris özel tip cezaevi. c.16.koðuþu
Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: