ESKİŞEHİR - ŞEHRENGİZİ - Bölüm dört

Hamidiye saðda, sol yönde Sazak,
Mecidiye yakýn, Günyüzü uzak,
Söðüt yollarýný sanmayýn tuzak,
Kývrýmlý yollarý dar Eskiþehir.

Muhacirler yapar kýrma böreði,
Yerliler fýrýnda çeker çöreði,
Yetmiþ iki millet sözün gereði,
Emek çalýþanda ter Eskiþehir.

Ýnönü’den kalkar madeni kuþlar,
Eðitim uçuþu burada baþlar,
Paraþüt kucaklar kayalar, taþlar,
Uçuþ rekorlarý kýr Eskiþehir.

Sende bilim teknik salmýþ ününü,
Bugünü görmeyen bilmez dününü,
Aleme açalým taze gününü,
Tarihin koynunda dur Eskiþehir.

Yeþil yaylalarda yaylaðýn serin,
Ýç Anadolu’da almýþsýn yerin,
Ankara varýþlý hýzlý trenin,
Bize mesken oldu gar Eskiþehir.

Sýrma gümüþ iþler Kaymaz’da kýzlar,
Vurulur davullar, çalýnýr sazlar,
Gurbete gidenin yüreði sýzlar,
Yaralýya merhem sür Eskiþehir.

Mayýsýn tazedir, eylülünde güz,
Çankaya yüksektir çarþý, pazar düz,
Huzur tepesinden merkezi bir süz,
Aðustos sýcaðýn kor Eskiþehir.

Emirdað’dan gelir gurbet kuþlarý,
Hava limanýnda döker yaþlarý,
Uyanýk görülür gönül düþleri,
Hasret ile baþlar zar Eskiþehir.


Sen ki þehriyarsýn, sen ki güzelsin,
Sen ki nadidesin, sen ki özelsin,
Geleceðe doðru koþan bir ilsin,
Topraðýndan çýkar bor Eskiþehir.

Muttalýp çayýrý meranýn özü,
Memleket sevgisi sevginin özü,
Yunus Emre’mizin en güzel sözü,
Sevgiyi baðrýnda der Eskiþehir.

Yapay aðaçlarýn ceryanlý telden,
Gökyüzü gülümser yýldýzlý tülden,
Acý çeken bülbül ah etmez gülden,
Kandilli þafaðýn nur Eskiþehir.

Venedik misali baðrýnda nehir,
Nehiri sevgiyle çevreler þehir,
Bu günü yarýna etmeden tehir,
Ben eski yeniyim der Eskiþehir.

Rabia BARIÞ

Bu þiir 2010 da Türkiye sevdasý’ndan birincilik ödülü almýþtýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: