Aþk mýdýr sevda mýdýr söyle bu bizimkisi
Mehtap sessizliðinde göz göze bakýþma yok
Sebepsiz bir iþkence bir tabu bizimkisi
Þöyle nefes nefese seviþip öpüþme yok
Evet, kalpler çarpýyor aþk adýna sol yanda
Adýn yazdýkça titrer kalemi tutan elim
Çok kez hicran görünür kahrolasý zamanda
Çaresizdir gidene elveda derken dilim
Sen orda baðrýna bas sabýr ile çileyi
Ben burada hasretten ateþlerde yanayým
Sen orada öpüver tomurcukken laleyi
Ben gül dikenleriyle beyhude aldanayým
Sevgili çýk gel artýk gurbet denen diyardan
Sonu olmayan yoldan gözlerimi alayým
Yeter ki nefesime nefes gelsin o yardan
Aþk dumaný olayým yüreðine dolayým
Aþk ise bu yaþanan, ben kör kütük aþýðým
Sevgiyse hissedilen sevgi doruðundayým
Ey benim nazlý yârim gecem, ayým, ýþýðým
Emret gönül sultaným senin buyruðundayým
Esirgeme ne olur gönlümden nefesini
Sen tenimden çýkmayan misk-i amber kokusun
Coþari yazar durur yüreðinin sesini
Varsýn bu temennimi cümle âlem okusun
08.04.2011/Samsun
Ýbrahim COÞAR