Niye!...
Yaþamak varken, intihar niye,
Birgün gelip gidilmeyecek mi ki,
Zaten o malum yere,
Bir an içim ürperdi de,
Anlam veremedim,
Bu telaþ niye...
Öyle ki, daha genceciksin,
Bir insan,
Nasýl yetiþiyor, farkýnda deðilsin,
Hele ki, bir anne hiç deðilsin,
Yanýlýyorsam, boynum kýldan ince,
Önünde eðilsin!
Bir çocuk ne zorlukla,
Dünyaya gelir, bunu bilesin,
Bunu anacýðýn duymasýn ki,
Yüreciðine od düþmesin...
Dilerim Allah’tan,
Yüreðinde sevgi ve umut yeþertsin,
Bütün olumsuz duygularý yok etsin,
Bu caný, bize emanet etmiþ YARADAN,
"Emanete, hiyanet olmaz!", diye öðrendik, atamýzdan!...
(20/08/07 03:26)
Perihan METÝN
NOT: Bu dizeleri, Sevgili Mehme Ali kardeþimizin þiirine istinaden yazdýðým dizelerdi.Sizlerle de paylaþmak istedim.Ýlginiz için þimdiden teþekkür ediyorum.
Sonsuz Sevgi ve Saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.