Buzlar çözüldü can özüm Kardelenler yürüdü dað baþlarýnda Gelincikler toplardým ya hep sana Sardunyalar, papatyalar, fallar Döndü bak umudu yeþerten yýllar Yollar gözler bir tek seni Yüreðim ki nefesini Ýndirmedim hiç resmini can özüm
Hiç silmedim camlardaki buðunu Karlar düþtü saçlarýma gördün mü? Aþka saydým her düðümü çözmedim Özledim çok bilemezsin Özeldin sen hep can özüm.
Karanlýkta ýþýksýz kalýrsan beni düþün Büz daðý gibidir özlem Zifiri karanlýk gecemin aydýnlatan güneþim Ölüþümdür ki her sabah sensiz uyanmak Dilimde kavgan kadere karþý Eðilir baþým sevdiðim Benimsin diyemedim can özüm
Yoksuluyum mutluluðun Bir çare gönlüm Ömrünki hayalinle geçti Viranedir koynuma düþen Divandýr kurulan, vurulan boynum Solum diyorum solum sýzým sýzým Çok yalnýzým Son sözüm olsun Tut sevdamýn ucundan Tüt hadi can özüm
OSMAN BAYLAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
osman baylar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.