diyorum ki
üzülmesem hiç
süzülmese gözümden yaşlar
sicim gibi
takmasam hiçbir şeyi kafama
gün etsem günümü
donmuş bakışlarda
çınlamasız gülüşlerle
hiç kızmasam
dellenip öyle olur olmaz
her şeye her yerde
kurtulmasam zincirlerimden
kızgın boğalar gibi
kesilse sesim
ve ıssız harflerin şövalyesi olsam
yazmasa kalemim
bir sessizlik hüküm sürse
sözlerimde
yüreğimden dilime düşerken
hatta anlatmasa hiçbir şeyim
içimdeki fırtınaları
ve nihayet
boşalsa içim
bomboş olsam
bezden bir bebek gibi
ya da
ölsem
vesselam
atilla güler