Gözlerimdeki bapta, dirayetimden geçiyor kifayetim….. Gýrtlaðýmýn duvarlarý kanýyor Yoksunluðun son taksiminde Bir üryan sýzý yazýyor katlimin ebcet fermanýný
Sen hiç bilme!
Adam aklýllý doðduðunda seher vakti güneþ Tümen tümen sana benzemelerime dökülürdü incilerim Hiç tanýk olmadýðým bir iklim, kaçýrdý ya düþlerimin keyfini Ýliklerime kadar susan sesimi ....
Sen hiç bilme!
Ayaklarýna kapanýyor zamanýn yüzüm Üþümelerime ayar çalýyor rüzgâr Sen sen bir efkâr savuruyor cismimi ‘’Sakýn ola benim için üzülme,, derken! Eli yüzü donan sözcüklerimin, yürek satýrlarýnda yýl eskittiði adýmlarýný…
Sen hiç bilme!
Say ki, sabahýn ilk beyazýna biçare erteleniyor göðüm Say ki, üzerime akýyor kasvet grisi suretim ……. Kapýsýz han gibi talan ettiðin ruhumu Malum derdin en mahrem yerinde , abuhava vesaire…. Hani belki avutur diye, Düþlerinden sýðýnma hakký istediðimi…,
Sen hiç bilme!
Muhakeme kurdum serseri hüzünlerin esemesine Artýk ; Dokuz sekizlik yaðmurlardan kaçýyorum Eskilerde kaldý o týrým týrým gülüþlerim Þimdi parmak uçlarýmda harmanlanýyorum Gözlerim kapalý Saatin iðdiþ tik taklarýna kýrdým dümeni… Gidiyorum
Sen hiç bilme!..................... ………
Sosyal Medyada Paylaşın:
_simurg_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.