Kaþlarýný yýkýnca biliyordu dünyanýn yýkýlmayacaðýný.. Yine de kaþlarýný yýktý. varsýn kimse bilmesindi kýrgýnlýðýný, öfkesini. Kendi biliyordu ya. bu yeterdi. -Lanet olsun,dedi kendi kendine. -Lanet olsun... Yýllar önce bir serçe yakalamýþtý yolda yürürken.. Küçücük yavrunun ezilmemesiydi derdi. Özenli adýmlarla yanýna yaklaþmýþtý. ürktü mü yavru. hayýr ürkmemiþti.. henüz bihaberdi kötülüklerden. eline aldýðýnda önce baþýný okþamýþtý. bu küçük anýya gülümsedi.. biliyordu kaþlarýný yýkýnca dünyanýn yýkýlmayacaðýný..
07/04/2011 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.