Dünlerden yara almýþtý aþk Tuz buz olmuþtu artýk Yaðmur sonbahar yapraklarýný tek tek yýkýyordu Kuþ kanadýndaydý iki yürek Yazýk oluyordu bize Solmuþ güller yerleri öpüyordu adeta Güz yüzümüze düþüyordu, ürperiyorduk Yine kalp atýþýndaydý saatler Ýkimiz de suskunduk Çatlamýþ toprak gibi bitimsizdi sessizlik Rüzgar anýlarýmýzý daðýtýrken Bakýþlarýmýz üþüyordu ve Aþk gidiyor Biz kanýyorduk...
Nurcan Talay 06.04.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülserçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.