ZORUNA BAKIN
Ýnsan çeþit çeþit , dünya bin halli,
Fanidir ölümlü, gidiþat belli,
Bak þu büyük dile kendi zavallý,
Akýldan delinin zoruna bakýn.
Kendine teselli dünyanýn varý,
Unutmuþ ölümü boþuna zoru,
Yalana odaklý, gerçeðin körü,
Yaþayan ölünün zoruna bakýn.
Dedikodu koðu, gýybet taþýma,
Benim böyle þeyler gitmez hoþuma,
Yapma dersin, der karýþma iþime,
Akýldan delinin þerine bakýn.
Anlayana dünya cennet bilene,
Ne mutlu ki hoþça yüze gülene,
Konuþsada sorsam birde ölene,
sýrat köprüsünün yoluna bakýn.
Dünya insanlarýn geçici haný,
Beden çile çeker gariptir caný,
Düþünmez yarýný, unutmuþ dünü,
Dünyanýn dikenli gülüne bakýn.
Þöyle bir düþünüp bir düþe dalsan,
Ehli kamillerden nasihat alsan,
Eðer ki Tanrý’ya iyi bir kulsan,
Gerçeðin bilinen sýrrýna bakýn.
Þairim ne yapsýn isyanla yazar,
Gerçekçi yalanlar yemini bozar,
Þair garip Veysel bu iþe kýzar,
Tanrý’nýn yalancý kuluna bakýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.