Yine akþam oluyor yavaþça
Birgün daha dönüyor
Herkeste bir koþturma bir telaþ
Ýçimde garip bir hüzün
Tek ben yalnýz,ben sessiz ve sensiz...
Güneþte vermiyor artýk ýþýðýný
Rüzgar uðultusuz,yaprak kýpýrdamýyor
Gökyüzü gri ve renksiz
Yüreðimin hüznüne belkide yas tutuyor
Mevsimde canlýlýðýný yitirmiþ
Bahar dallarý küsmüþ açmam diyor
Uzaktan bakýyorum koþuþtýranlara
Kimi evine,kimisi sevdiðine
Bazýsýda gidiyordur
Kendisini dünyaya getirene
Bir ben yalnýzým bu koca þehirde
Ne bekleyen bir eþ,ne bir sevgili
Nede koþarak gideceðim kimse var
Sahilde yürüdüm biraz deniz dalgasýz
Bankta oturdum bir sigara yaktým
Dumaný bile tatsýz
16 milyon insan sýðan bu þehre
Bir ben sýðamýyorum
Kalbim boþ bakýþlarým donuk
Ayaklarýmda amaçsýz
Nereye gideceðinide bilmiyor
Aklýma geliyor eþ dost
Elim telefona gidiyor
Caným hiç konuþmak istemiyor
Ne yapsam beni avutmuyor
Anýlara dalmak istiyorum
Onlarda beni boðuyor
Ýþte o zaman anlýyorum ki
Bu yürek sensiz
Bu þehir onca kalabalýða
Bunun için sessiz
Gözlerim doluyor birden
Aðlamak istiyorum hýçkýrýklarla
Sýkýyorum kendimi
Býrakmýyorum damlalarý yanaklarýma
Tutuyorum yaþlarý bulutlar aðlasýn
Onlar yas tutsun YALNIZLIÐIMA.......’’06-04-2011’’
BÝRGÜL AL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.