O ŞİİR
-1-
Bazen asil ayaklar gerekir aþk adýna...
Ve zamanýn gözlüðüdür ayrýlýk ; arada olduðundan büyütür resmi, çakar alnýnýn direðine , bir bakarsýn kaderle karýþýk küfrettirir o sanal ama olmazsa olmaz rüyaya, realiteye, o mecburiyete...
Aþk iki dillidir sevgili.
Ya dua düþer peyine ya!...
Kurulmuþ bir saat gibi beynimde raks eder
Hain bir ses devamlý kulaðýma fýsýldar!
Býçaklar ruhumu talan eder baðrýmý
Duyarým ne yazýk ki! Üflersin yüzüme uzaktan
Dua yok hayýr da yok!
Kalmamýþ ki bedduadan!
-ll-
Bazý gerçekler rüyadýr hýnca hýnç gerçeklerin eþiðinde... Geri dönüþümsüz paganist bir acý.... Ýstediðin kadar sildim dersin ama o hep kayýtlýdýr bir yerlerde...
Ve bazý rüyalar uyanýnca da devam eder ! tüm imkansýzlýklarýn üzerine sürerek doludizgin zorlarýz olabilitesini, ama olmaz yine de imkansýzlýk kuþlarý konuverir o hazin çerçeveye .
Ve imkansýz; aþk kavramýnýn en acý ilacýdýr, sevdaya dürülen o çýplak reçetede...
Ben seni satmadým sevgili! Satamadým o bedele! Ya terk et! idi ya da... Sustum iþte... Susmalýydým... Kýzacaksýn belki de öðrendiðinde ...
Ben seni deðil yaþama hakkýmý sattým, i m k a n s ý z sevgili iþte!..
Ama sen bana ne dersen de
Ki; hakkýn!
Ben zaten hakkýmý aldým ve almaktayým!
Bir Asude uðruna ferman vermiþim
Yanacaðýmý bilerek ve aðlayarak
Vakit henüz çok erken
Lâkin geç de olsa geri alamam
Sadece bir ýþýk hüzmesi olabilirim artýk sana
Önünde yürüyüp meþale tutamam!
-lll-
Bazen asil adýmlar gerekir aþk adýna yürümeye!
Sevmek: çoktan seçmeli ama tek takýntýlý kurumdur hani , yarýmý bölmek gibi bütünüyle kabullenmek de zordur bazen.
Bazen istemsiz lokavtlar olur iflasýn eþiðine gelince. Üstünkörü, hayal meyal, metazori ve uzaklaþtýkça daha da aþeren tavaflar
damýtýlmýþ korkular hortlar. Bitmeyen deðil bitirilemiyen rüyadýr onlar hani bir nevii... Adýmlarýn ardýnda, kahýrlarýn önünde el pençe divan durarak
kâh bir pozun kývrak tabýnda kâh bir kitap arasý çiçeðindedir ya da hiç yazýlamamýþ ’’o þiirde’’ ama gitmezler hiç bir yere...gidemezler...
Anlayacaðýn sevgili; Ölmekle yaþamak arasý kalýn bir çizgi!
Tek camlar soðuk alýr her mevsimde
Katran karasý geceler gibi
Aþk seremonisi de suskundur, yalnýz kaldýrýmlar gibi kimsesiz
Kalabalýk sevmez bu nedenle
Ve ikiden bozulmuþ bir!
Hiç bir zaman yetmez kendi kendine...
Sapansýz ve mesafe tutmaz lekeler oluþur
Ellerinde, avuçlarýnda
Yükünü taþýmayan göz torbalarýnda
Suskun avurtlarýnda
Ýçinde, ciðerlerinde
Sorumlusu sen olduðun suçlamalar nikahlanýr üzerine.
Ýþte o zaman, þiir tutar kalem
Dolaþtýrýr durursun onlarý
Bildiðin ama söyleyemediðin o linç harfler üzerinde
En kötüsü nedir bilir misin sevgili
Yemek yandýktan sonra okursun tarifi !
Yazar üzerinde, acý bir sos gibi
Hiç bir mülteci de mutlu olmaz zoraki taþýndýðý yerde...
Þiir, en çok ne zaman lazýmdýr bilir misin sevgili
Ýþte kelimelerin kifayeti tükendiðinde!
-lV-
Ve bazý gerçekleri de sen yamarsýn rüyalara.Asýlýrken dünler heybene bazen gitmek gerekir iþte asil adýmlar eþliðinde...
Gitmek kaçmak deðildir asla ve kurtuluþ, yeni bir reenkarnasyona. Elin koynunda pasif türkülerin kollarýnda post-modern bir seferdir adandýðýn o çarmýha. Kimliksiz yolculuk da denebilir rotasýz isyancýlýk da... Ya da örtülemez bir açlýk.
Bazen asil adýmlar gerekir aþk adýna, dayanabildiðince. Çünkü kimse mutlu olmaz açlýðýn ve doymamýþlýðýn ülkesinde.
Ve kimse de mülteci olmaz doyduðu yerde.
En berbatý da:
Yetmezmiþ gibi bu kadar ah’lar
Hiç mi acýmadýn?
Nasýl kýydýn!lar
Çalarken daha tamtamlar tüterken dumanlar
Bilmezler ki; ateþ benim içimde
Dumaný da cigaram...
-V-
Susarsýn...
Bandýrasý sayma sayýlar gibi sýfýr tanýmaz, tertemiz bir haldedir þimdi yaþam/ak!
Derdini üfleyeceðin bir ney ya da ciðerine sokmaya uðraþtýðýn bir kemanýn baðýrtýsýndan sýzar arta kalan kelamlar.
Miðfersiz, kamasýz, usturasýz, pusulasýz ve meðersiz yeknesak tüm ünlemleriyle tutukludur artýk o ana dek attýðýn o þuh taklalar.
Susarsýn...
Þaþýrýrsýn sayýsýný ve kabalama intihardadýr artýk ardýþýk takvim rakamlarý.
Sayamazsýn kaç gecenin altýnda uyanýr sabahlar!
Ütüsüz suratlar kalýr geriye o bitmez tükenmez koca bir aþk_ý mihrabtan.
Aslýnda aþk durur yerli yerinde. Bu bir rüzgârdýr ve bir tek bu rüzgâr vurur yüzünden gerisin geriye!
Sana neler yazarým aslýnda
Korku tünellerinden, ödünü alýrcasýna
Korkunç ritüeller patlatarak
Denizimi geçirip kafana boðabilirim mesela
Ya da bir kötü kadýnlar vaktinde, gecenin
Enkazý, tahmini hava bültenlerinde ancak okunabilecek misillemelerle
Kaybederdim seni tüm mevsimlerimden mesela
Kovardým seni o paslý türbelerden asýrlarca...
Eðer, sevdanýn astarý kaktüslü dokunmuþtur demesem
Seni, senin bile anlayamayacaðýn kadar sevmesem...
Kalem tutmasam var ya sevgili
Þu þiaretin mahzeninde debelenmesem
Gözünün yaþýný katýk eder
Biri sadece senli
Biri fondip
Ýki ak kadeh arasýnda, iç ederdim seni bir nefeste...
Ama kim tutardý o zaman bir nefes tokluðuna
Dar gelirli, bol giderli aþk sözcüklerin ellerinden
Kim tutardý Asude güncelerini
Yetim kalmaz mýydý
Tek çift sýralý sorgular
Suçlu suþsuz farketmez maphuslar
Kime kalýrdý
Bodoslama halikarnas anlatýlarý, masallar
Eðreti kelime iþgüzarlýklarý
Veya tüm yüklerin hamallýkarý...
Unutma sevgili
Þairler gemidir
Masmavi bir gemi...
Ve iyilikten güzellikten baþka
Kayýtlý hiç bir yükü olmaz
Manifestosunda tek yük yazýlýdýr
sevgi....
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.