HEP KIŞIN BAŞLAR TUTKULU DENEN AŞKLAR

hep kýþýn baþlar, tutkulu denen aþklar,
havadanmý,kardanmý,sistenmi bellidegil.
belkide gecelerin çok uzun olmasýndan,
veya aþk olunacak yüregin olmamasýndan.

bense hep yal ýzlýkla geçirdim o kýþlarý,
bedenim buz tutarken, alevli yüregimle,
yýllar sonra bir bahar, inandým sözlerine,
görmeden gözlerini, vuruýldum gözlerine,

yüregimde boþlugu sözlerin doldurmuþtu,
sen, gönlümün sultaný,gözlerime eceydin.
yýllar sonra sadece sana yandý yüregim,
inanmýþtým aþkýna, sonsuz güven duyarak.

demekki yüreginde,yer etmedi yüregim,
geldigin gibi, yine gittin tek kelime etmeden.
oynadýn yüregimle,tekrar yaktýn kalbimi,
mademki cesaretin yokyu böyle sevgiye,
yýkmasaydýn dünyamý,yüregim yakm asaydýn.

biliyorum felegin oynadýgý oyun bu,
yolum uzun ve zor,sonu çýkmöaz olsa da.
dereler kanlý aksa,denizlere ulaþsa,
mil, çekerim gözlere,gözlerini görmesin,
lal ederim dilimi adýný adýný hiç anmasa,
ellerimi keserim, dokunmasýn ellerin,
yüregimi söküpte,bin parçaya bölerim,
sevgini gömdügüm toprakta yeþermesin bir daha.

Sosyal Medyada Paylaşın: