Bir sabah vakti geldi yine, her zamanki gibi,
Dýþarýdan gelen sesler yine ayný horozunki,
Onlar orada ben burada, günü karþýlýyoruz,
Bazen birbirimize bakýp öylece düþünüyoruz...
Horoz sesi, tavuk sesi, su þýrýltýsý, esen rüzgar,
Doðal bir ortamýn niþaneleri, benden uzaktalar,
Doðallýk içimde diyerek kendimi kandýrsam da,
Onlar beni bekliyor, bizlerden çok uzaklarda...
Sabah, yani kahvaltý, yani günün en güzel vakti,
Önümüzde uzanan bir gün var ama o gelmedi,
Gelen benden uzak bana yakýn, benden içeri,
Gelmeyenler zaten yok, onun vakti çok eski...
Þimdi gitme vakti geldi, vedalaþmayý sevmem,
Uzaklaþtýktan sonra dönerim, gerisini bilmem,
Burasý böyle, orasý öyle, her yer birbirinden içre,
Gitmek mi zor kalmak mý, o da belli olur gelecekte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.