zamansýz sevdalar büyüttüm yokluðunda karanlýðý çalýnmýþ geceler ve yýldýzlar ve yokluðun suskunluðun…
ve sýðamadým gecelere býrakmadý acýn beni yýldýz düþtü ay düþtü kýrýldý kalem ve bir damla gözyaþý düþtü ortasýna ateþin dualar ettim tutamadým ellerini býrakma beni…
þimdi türküler hicaz ben sana aðlýyorum sen susuyorsun kýrýlýyor aynalar aklýmýn olmazlarýnda senli bir çýkmaz ateþe vuruyor pervaneler kendine yabancý bir adam hangi yola çýksam kayboluyorum üþüyorum samarra…
duvarlar üstüme üstüme yürüyor bir mumun ardýnda büyüyor gölgem kendi suskunluðumun gürültüsünde bir baþ aðrýsý büyütüyorum ellerim nikotin sarýsý beni bu yokluðun öldürüyor..
hadi.. ilk rüzgara tutun da gel
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.