Yeni yeþeren bir aðaca benzer ellerin;
yemyeþil doðaya kokular saçan,
büyüdükçe yepyeni dallar çýkaran,
uzadýkça doðaya çýðlýklar getiren!..
Topraðýn kurumuþ haline benzer ellerin;
her tarafýnda çatlaklar
her çatlakta ayrý resimler!..
Çöldeki kumlara benzer ellerin;
yumuþak, sýmsýcak,
sonu görünmeyen,
su hasreti çeken canlýlar gibi!..
Sessiz kalmýþ köylere benzer ellerin;
her tarafýnda eski hatýralar,
hüzünler ve mutluluklar...
Kara kalemle çizilmiþ tabloya benzer ellerin;
içindeki kömürle kâðýda daðýlan…
Kâðýdýn üstündeki izlere benzer;
solmuþ, ebruli ve katran daðýnýklýðý!..
Çözülmeyen bir sanata benzer;
her sahnede ayrý duygu,
sýrlarla dolu bir film!..
Yaðmurun sessizliðine, hýrçýnlýðýna benzer ellerin;
nesli tükenmiþ bir cemre,
çocuksu bir dolu, açlýðý azmýþ rengarenk gökkuþaðý!.
Ve…
tutup koklayamadýðým ellerin!..
Turan Koca/21.11.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.